ابوعمرو زبّان بن علاء بن عمار تمیمی مازنی بصری (۷۲-۱۵۴ هـ)، از قراء سبعه و از عالمان علم لغت، علم قرائت، حدیث، نحو و فقه بود ولی شهرت او در اشعار غریب، بر دیگر جهات او غلبه داشت.
درباره اعرابِ سخنور و فصیح کتاب‌هایی نوشت که حجم آنها اطاقی را تا نزدیکی سقف پر می‌کرد، امّا پس از آن که به زهد روی آورد، کتاب‌ها را بیرون ریخت و همه را سوزاند. گاهی که به معلومات اوّل خود مراجعه می‌کرد، تنها آن‌چه را که قبلا می‌دانست در حفظ داشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۳۹، برگرفته از مقاله «ابوعمرو زبّان بن علاء تمیمی». • عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۷۴.
